Shard London Bridge

London Bridge Tower, ook wel bekend als ‘The Shard’, is een 72 verdiepingen tellende toren gelegen naast de London Bridge Station aan de zuid oever van de rivier Theems . Het station bevat treinen, bussen en metrolijnen en is met 200,000 gebruikers per dag één van de drukste station in London.

Ontwerp
Het gebouw ‘ The Shard' is geen onderdeel van bestaande clustering van hoogbouw, zoals vaak het geval is steden als New York of Hong Kong. De toren ontleed zijn vorm aan zijn prominente rol in de Skyline van Londen. Het ontwerp verwijst onder andere naar masten van schepen, die zijn aangemeerd in de nabijgelegen rivier van Londen. Ook was het schilderij van Monet: Houses of Parliament een belangrijke inspiratiebron.

Programma
De vorm van het gebouw is geschikt voor verschillende programma onderdelen. De onderdelen zijn zo gemixt dat er extra dynamiek ontstaat in de toren. Kantoren bevinden zich op de brede verdiepingen onderin het gebouw, publieke ruimte en een hotel in het midden en appartementen bovenin het gebouw. Een belangrijk onderdeel van het ontwerp is de publiek toegankelijkheid. 240 meter boven straatniveau bevindt zich een publiek galerij met uitzicht over de stad. De scherven lopen door tot 306 meter.

Gevel
De visuele kwaliteit van de vorm van de toren wordt bepaald door acht glasscherven. Extra helder en transparant glas wordt toegepast bij de passieve dubbele gevel. In de spouw zijn mechanische rolgordijnen ondergebracht ten behoeve van de zonwering. De ‘onderbrekingen' tussen de scherven zorgen voor natuurlijke ventilatie in de tussenruimten. Bij de verdiepingen met kantoren kunnen deze tussenruimten gebruikt worden als vergaderruimten of lounge ruimte. Bij de verdiepingen met appartementen kunnen deze gebruikt worden als wintertuinen.Vaak wordt de link met de externe omgeving ontkend in hermetisch afgesloten gebouwen. Bij ‘The Shard' is deze link met de externe omgeving zichtbaar gemaakt.

Constructie
De hoofdconstructie is een betonnen kern in het midden van het gebouw. Hierin bevinden zich de belangrijkste goederenliften, gebruikersliften en vluchttrappen. Door middel van 44 enkel- en dubbel-deck liften worden de diverse functies verbonden met het straat- en station niveau.

Een katalysator
Het project bevat naast het ontwerp van de toren ook de herontwikkeling van het busstation en de stationshal. Het bestaande dak van de stationshal is vervangen door een glazen overstek. Tevens zijn de winkelunits verplaatst om een open visuele connectie te krijgen tussen het treinstation, busstation en taxi standplaats. Twee publieke pleinen van 30mx30m vormen het middelpunt van het ontwerp. De ingrepen in de publieke ruimte zijn van essentieel belang voor de regeneratie van het vervuilde en verwaarloosd gebied. Hopelijk functioneer het project hierdoor als een katalysator voor verdere herontwikkeling in het gebied.

Renzo Piano Building Workshop

Renzo Piano Building Workshop is een interactieve samenwerking dat is ontstaan uit de creatieve houding van de in Genoa geboren architect Renzo Piano. De ‘Workshop’ is opgericht in 1981 en heeft momenteel naast ondersteunende medewerkers, een team van ~150 architecten verspreidt over de vestigingen in Genao, Parijs en New York. Individuen binnen het bureau delen gemeenschappelijke focus in technische kwaliteit en een passie voor experimenteren en onderzoek. Binnen het bureau bij de ontwikkeling van ieder project worden expressieve ideeën gerealiseerd en deze worden vervolgens verfijnd door een cyclisch proces van ontdekking en reflectie. Deze innovatieve en rigoureuze aanpak is terug te zien in elk ontwerpfase, van voorstudies tot constructieve uitwerking. Met onze ontwerpen streven we naar ongebruikelijke en gedurfde oplossingen, op basis van inventief gebruik van technologie. De nadruk ligt wel op het respect voor lokale culturele thema’s en een afhankelijkheid van traditionele materialen en vakmanschap. We streven ernaar om de diverse en soms dissonante thema’s met elkaar te mengen in een doorlopend onderzoek naar een nieuwe architectonische taal. Een taal van elegantie en balans die de gebruikelijke beperkingen van formalisme en traditionele grenzen verwerpt. Een taal dat eerbetoon biedt aan de stedelijkheid en menselijkheid van ruimte en vorm. De belangrijkste uitgangspunt is echter dat elke project een link legt tussen collectieve publieke eisen en persoonlijke wensen van de opdrachtgever. We streven ernaar om deze relatie te versterken door een evenwicht te vinden tussen het gebouw en zijn ruimtelijke context, in wezen het vastleggen van ‘spirit of place’.